بررسی اثر افزایش نرخ ارز بر متغیرهای عمده¬ی اقتصاد کلان ایران در چهارچوب یک الگوی اقتصادسنجی کلان ساختاری

در این تحقیق به بررسی اثر افزایش نرخ ارز (شوک ارزی) بر متغیرهای عمده اقتصاد کلان (رشد اقتصادی، نرخ تورم و نرخ بیکاری) در چهارچوب یک مدل اقتصادسنجی کلان ساختاری پرداخته شد. نتایج دال بر آن است که در حالت افزایش تدریجی نرخ ارز، اثرات زیان­بار افزایش نرخ ارز بر متغیرهای عمده­ی اقتصاد کلان، کمتر از حالتی است که نرخ ارز به یک­باره افزایش یابد زیرا در حالت افزایش تدریجی، اقتصاد بهتر می­تواند خود را تعدیل نماید ولی در حالت افزایش یک­باره، در سال­های نخست شوک، اقتصاد سرعت و قدرت تعدیل و مقابله با این شوک را ندارد و برای تعدیل به زمان نیاز دارد. در سناریوی اول که نرخ ارز یک­باره در سال 1388 افزایش می­یابد، نرخ تورم در سال اول شوک به 6/21 درصد و نرخ رشد اقتصادی به 7/4 درصد و نرخ بیکاری نیز به 6/8 درصد می رسد. طبق سناریوی دوم، قیمت نرخ ارز به­صورت تدریجی طی 5 سال افزایش می یابد، در سال اول شوک تدریجی نرخ تورم  به 2/17 درصد و نـرخ رشـد تولید به حدود 99/4 درصد می رسد و نـرخ بیکاری تغییر چندانی نمی کند و به 4/7 درصـد می­رسد.